Einde trekking

15 november 2016 - Annapurna Circuit, Nepal

Dag 4 tm 9

Dag 4 danaque

Korte dag, beetje saai. Ik had het idee dat ik m'n gids vooruit moest helpen. Hij was zo traag. Het was ook erg jammer dat mijn gids niet 2 dorpen verder wilde lopen want het Duitse stel ging daar ook heen en daar kon ik het erg goed mee vinden. Die ben ik dus de rest van de reis kwijt. De pool heeft nog steeds z'n vriend niet gevonden en moet een dag wachten in het dorp waar wij vanochtend zijn vertrokken en als hij daar niet komt danmoet hij terug.
Om 13.32 aangekomen in de lodge. Er zaten geen andere gasten dus voelde me erg eenzaam. Tot half 6 op m'n kamer gezeten in de steenkou. Daarna een soepje gegeten bij de familie die de lodge runt. Het was er lekker warm en de tv stond aan dus ik heb kunnen kijken naar Amerikaans funny wrestling. Ze zijn er gek op hier.
Ik hoop dat we morgen wat verder lopen en in een drukker dorp zitten zodat ik ook nog wat andere mensen zie.

Dag 5 chame

Fris van start gegaan vanuit Danaque. Vandaag weer een korte dag. Ik heb gister m'n frustratie geuit tegen de sherpa (gids) dat ik langer door wilde lopen en niet om 14 uur al wilde stoppen. Ik zit duidelijk nog in m'n haast ritme en vind het nog lastig om langer dan 2 uur niets te doen. Hij heeft me er uiteindelijk van weten te overtuigen dat we het langzaamaan moeten doen, zeker gezien de hoogteverschillen en buiten dat IK BEN OP VAKANTIE!
Vandaag 5 uur gelopen. Weer een hoop dingen gezien en 2 van de hoogste bergen van Nepal. Het heeft iets magisch. We hebben 500 meter geklommen, inmiddels over de 2600 meter en voel me nog steeds goed. Beetje verkouden maar das niet heel gek. Ik maak me wel zorgen over de hoogteziekte. Maar als het niet gaat dan moet ik gewoon maar stoppen. Vandaag met een wat ouder Duits stel opgetrokken. Superleuke mensen en hebben me uitgenodigd om wijn te komen proeven in het dorp waar ze wonen 'weinstrasse'.
De lodges waar we belanden verschillen erg maar de meeste zijn ok en lang niet zo erg als de eerste nacht. Bij de meeste hebben ze zelfs een toilet met bril alhoewel ik steeds meer neig naar het gat in de grond qua hygiene. In ieder dorp hebben ze een paar berghonden lopen, mooie beesten en voelt veilig.
Op deze hoogte is het als de zon achter een berg duikt gelijk steenkoud. Ik lig in bed met een maillot, trainingsbroek, thermoshirt, sweater, donsjas en een muts. Brrrrr....

Dit is dag 9 dat ik weg ben en ik weet nog niet of ik heel blij word van alleen reizen. Ik mis toch wel iemand om dingen te delen, met andere toeristen is dat toch anders.
Dag 10

Van letdar naar highcamp, pass over en door

De dag ging redelijk. Mooie persoonlijke dingen ervaren. Gister en vandaag wel meer met mezelf bezig geweest dan met het uitzicht of de omgeving.
Om half 11 Sochtends aangekomen in Highcamp op 4850 meter nouuu dat was net een strafkamp. Vreselijke accomodatie. Er waren 30 huisjes en 2 toiletten. Geen douches. Ik ben om half 7 gaan slapen met m'n hardloopbroek een shirt met lange mouwen, een vest, m'n muts, wollen sokken en handschoenen aan. Daarna mezelf in m'n slaapzak gewurmd en 2 extra dekens kunnen bemachtigen. Vrijdagochtend 4 uur ging de wekker om om4.30 te ontbijten en 5 uur te vertrekken. De wekker ging, ben mn bed uitgestapt, heb m'n wandelkleren over m'n pyjama aangetrokken en nog net m'n tanden gepoetst. Op een gegeven moment accepteer je dat je niet kan douchen of jezelf wassen. Ik had al 3 dagen niet gedoucht en m'n kleren begonnen behoorlijk te stinken na zulke inspanningen. Ook dat maakt niet meer uit als je een doel voor ogen hebt.
We zaten met z'n 60en in een soort van kantine en het was steenkoud. Iedereen zat een beetje te niksen, te kaarten, te kletsen. Wachten op de dag van de pass. Slapen was dus steen en steenkoud. Het midden in de nacht opstaan heeft wel wat. De hemel stond vol met sterren was echt heel mooi om te zien. We gingen met een man of 10 tegelijk weg rond die tijd dus iedereen had een zaklampje op z'n hoofd anders zie je helemaal niets. Onderweg was het ook steen en steenkoud, m'n handen werden gewoon niet warm. Om half 8 hebben we dan eindelijk de top bereikt. Het gevoel was fantastisch totdat we gingen zitten en thee gingen drinken. Ik kreeg ineens zulke verschrikkelijke hoofdpijn, niet te doen. Toch een beetje de hoogteziekte maaar voor de rest heb ik het er echt super vanaf gebracht. Gelukkig want ik was er zo ontzettend bang voor. Bedankt voor de goede genen pap en mam!
Na de top zijn we dus snel naar beneden gegaan zodat de hoofdpijn wat zou zakken en ik heb en ibuprofen genomen. Het naar beneden gaan betekende 1600 meter met soms hele steile stukken ertussen. Maar goed het gaat altijd sneller en is makkelijker dan naar boven. Eenmaal aangekomen in muktinath vond ik dat ik een vette pizza en bier verdiend had. Ik heb de afgelopen 11 dagen alleen maar thee gedronken en dingen gegeten waarvan ik dacht dat de voedingsmiddelen in verhouding waren met de lichamelijke activiteit van de dag daarna.
Ik ben nu dus zo opgelucht dat ik even niet hoeft te denken aan een vorm van lichamelijke activiteit morgen, overmorgen of de komende 2 weken! Ik ga bij het eten dus gewoon weer bier bestellen.

Misschien is het bovenstaande een ietwat onsamenhangend verhaal maar dat komt doordat ik alle notities op m'n telefoon heb bijgehouden en af en toe scheel begin te kijken van het staren naar m'n telefoon. Maar goed dit waren iig mijn ervaringen en emoties tijdens de trekking. Heb nog een aantal bijzondere dingen mogen ervaren maar die zijn wel heel persoonlijk.

Oja en uiteindelijk ben ik de hele reis opgetrokken met de pool en heeft hij in Manang eindelijk z'n vriend gevonden om hem vervolgens de volgende dag weer kwijt te raken. Echt een hilarische vriendschap!


Vervolg volgt snel!

Foto’s

4 Reacties

  1. Roel H:
    16 november 2016
    Je geniet volop, zo te lezen !
  2. Jan:
    16 november 2016
    Daan, wat een goed verhaal. Geniet van je yoga lessen
  3. Else:
    18 november 2016
    Volgende keer een reis boeken naar een warm land ;)
  4. Eline:
    19 november 2016
    Klinkt best intens allemaal! Leuk om te lezen. Ik vind het nog steeds heel tof dat je dit doet. Minder leuke dingen zijn ook ervaringen en lijkt wel dat je dan meer kan genieten van een simpel biertje en een vette hap. Ik hoop voor je dat het vanaf nu allemaal wat comfortabeler wordt en er leuke mensen in de buurt blijven. De foto's van de omgeving zijn wel echt super mooi zeg!

    X Eline